Ik schreef dit stukkie toch (voor deze nieuwsbrief-special van YTG) dus ook hier speciaal van mij voor de Koning jullie.
Ik doe. Jij doet. Wij doen.
“YTG lid van het eerste uur. Dat ben ik. In het begin – zeg ik heel eerlijk – vol twijfel, inmiddels vol trots. Trots op de resultaten die we geboekt hebben. De reuring die we veroorzaken. De uitnodigingen die we krijgen. De ambassadeurs die we hebben. De dingen die we doen en zeggen die anderen niet durven. Of erger nog, wel roepen maar niet doen. Zomaar een greep uit het waarom ik trots ben op de YTG. Een passend gevoel als je jezelf inmiddels ook voorzitter mag noemen van deze club. :-)